مطالعه همدیدی الگوهای جوی حاکم بر روی تهران در روزهای با آلودگی بسیار شدید هوا

آلودگی هوای کلان شهرها یکی از مشکلات اساسی زیست محیطی است. هرچند که عوامل متعددی در ایجاد آلودگی هوا نقش دارند اما مهمترین عامل کنترل کننده توزیع و پراکنش آلودگی هوا,  سامانه های جوی هستند. در این مطالعه ویژگی های همدیدی سامانه های جوی که منجر به رخداد آلودگی های بسیار شدید طی 10 ساله اخیر در تهران گردیده، بررسی شده است. برای این منظور از داده های شاخص استاندارد آلودگی (psi) هوای تهران  و داده های تحلیل نهایی با تفکیک افقی یک درجه استفاده شد. در دوره مورد مطالعه فقط 4 حالت بوده که آلودگی هوای تهران از نظر غلظت گازی در شرایط بسیار ناسالم (psi>200 ) قرار داشته است. نتایج نشان می دهد که الگوهای فشاری برای روزهای با آلودگی بسیار شدید در تهران هر چند در فصول  مختلف روی داده، اما شباهتهایی از نظر نوع سامانه و محل استقرا آنها وجود دارد. در همه موارد استقرار سامانه پرفشار بر روی زاگرس و جنوب البرز و کم فشار حرارتی در نواحی شمال البرز همراه با پرارتفاع سطوح میانی جو، شرایط کم بادی و کاهش بسیار شدید عمق لایه مرزی(حدود 50-200 متر) در تهران از ویژگی های مهم این سامانه ها می باشند.